Me "Historinë e Skënderbeut" (1898), Naim Frashëri u bë Poet Kombëtar dhe udhëheqës shpirtëror i shqiptarëve. "Historia e Skënderbeut" është më shumë sesa një vepër historike. Ajo është një mjet për edukimin e karakterit dhe të virtyteve të bujarëve shqiptarë, të cilët do të duhej të ishin gati për të drejtuar Shtetin e Pavarur Shqiptar të cilin po përgatitnin rilindasit e shekullit XIX. Në librin "Dituria e moralit", analiza e veprës zë një vned të konsiderueshëm. Më poshtë janë vendosur regjistrimet e 22 këngëve që bëjnë këtë Poemë të pazëvendësueshme kombëtare. Besoj është edhe hera e parë që kjo vepër recitohet e plotë. Shpresoj që kjo të jetë një mënyrë e mirë për ta përvetësuar këtë poemë që shpesh dëmtohet në vlerën e saj, pasi njerëzit duan ta lexojnë shpejt e shpejt, pa u përshtatur më parë me gjuhë e Naimit, pa ditur më parë këndvështrimin e moralit kombëtar që ai synon. Ndaj besoj me të dëgjuar do të jetë më e lehtë të kuptohet. Për mua është kënaqësi ta recitoj që të mundesha të fiksoja një gjuhë toskërishte që vjen nga shekulli i nëntëmbëdhjetë, por që fare pak ndryshim ka me gjuhën që ne flasim sot, që do të thotë se Naim Frashëri na ka fiksuar kështu gjuhën e kthjellët shqipe, për ë cilën ai thoshte "Gjuha jonë sa e mirë! Sa e ëmblë, sa e gjerë! Sa e lehtë, sa e lirë! Sa e bukur, sa e vlerë!" (Korça)